สมาร์ท อาร์ต

วันนี้ได้มีโอกาสไปอ่านบทความ บทความหนึ่ง ซึ่งมีประโยชน์ต่อหลายๆ คน ก็เลยขออนุญาตนำบทความนั้นมาเผยแพร่ต่อ กับเรื่องของ "ศิลปะบำบัด…ยาวิเศษของคนทุกวัย" ศิลปะเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับมนุษย์มาช้านาน และมีต้นกำเนิดจากเพียง 2 องค์ประกอบ นั่นคือจุด และเส้น ตั้งแต่อดีตกาลมนุษย์ถ้ำเริ่มที่จะวาดผนังถ้ำเป็นรูปสัตว์หรือเรื่องราวต่างๆ ในชีวิตประจำวันตามที่พบเห็นจากธรรมชาติ หรือเป็นศิลปะที่ใช้เพื่อบูชาทางศาสนา ตั้งแต่นั้น ศิลปะก็กลายเป็นสิ่งที่เชื่อมโยงไปกับธรรมชาติของโลกใบนี้ ทุกสิ่งที่รายล้อมอยู่รอบตัวเรา ทั้งยังกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตตั้งแต่เกิดจนตาย น่าเสียดายที่ว่าปัจจุบัน การใช้ชีวิตของคนยุคใหม่ค่อนข้างตัดขาดจากศิลปะ เราต้องอาศัยอยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยม ภายในเมืองใหญ่ที่มีแต่ตึกรามบ้านช่อง รถยนต์ มลพิษ และใช้ชีวิต 24 ชั่วโมงไปกับการทำงานที่เป็นกิจวัตร โดยอาจหลงลืมไปว่าเราต้องการธรรมชาติและศิลปะขนาดไหน มีคนเคยกล่าวไว้ว่า ศิลปะ ศาสนา และธรรมชาติ เป็นสิ่งเดียวกัน เมื่อทั้ง 3 สิ่งผสมกลมกลืนกันเป็นสิ่งเดียว แนวคิดเรื่องการใช้ศิลปะเข้ามาเพื่อช่วยในการบำบัดจึงเกิดขึ้น แต่แท้

ตำนาน "พญาครุฑ" เทพเดรัจฉาน ผู้มีฤทธิ์มาก..คนโบราณเชื่อสืบกันมาว่า ... "ครุฑ" เป็นตัวแทนแห่งความเจริญรุ่งเรือง มหาอำนาจ ... ตลอดไป ครุฑ ( สันสกฤต : गरुड) เป็นสัตว์กึ่งเทพใน ปกรณัมอินเดีย และปรากฏใน วรรณคดี สำคัญหลายเรื่อง เช่น มหากาพย์ มหาภารตะ เล่าว่า ครุฑ เป็นพี่น้องกับนาค และทะเลาะกันจนเป็นศัตรู นอกจากนี้ ยังมี คัมภีร์ ปุราณะ ที่ชื่อว่า ครุฑปุราณะ เป็นเรื่องเล่าพญาครุฑ ตามคติไทยโบราณ เชื่อว่า ครุฑ  เป็นพญาแห่งนกทั้งมวล และเป็นพาหนะของ พระนารายณ์ ปกติอาศัยอยู่ที่ วิมานฉิมพลี มีรูปเป็นครึ่งคนครึ่ง นกอินทรี ได้รับพรให้เป็นอมตะ ไม่มีอาวุธใดทำลายลงได้ แม้กระทั่งสายฟ้าของ พระอินทร์ ก็ได้แต่เพียงทำให้ขนของครุฑหลุดร่วงลงมาเพียงเส้นหนึ่งเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ ครุฑจึงมีชื่ออีกอย่างหนึ่งว่า "สุบรรณ" ซึ่งหมายถึง "ขนวิเศษ" ครุฑ เป็นสัตว์ใหญ่ มีอานุภาพและพละกำลังมหาศาล แข็งแรง บินได้รวดเร็ว มีสติปัญญาเฉียบแหลม อ่อนน้อมถ่อมตน และมีสัมมาคารวะ ครุฑ แบ่งได้ 5 ประเภทคือ ตัวเป็นคนอย่างธรรมดาทั่ว ๆ ไป แต่มีปีก ตัวเป็นคน หัวเป็นนก ตัวเป็นคน หัวและขา

"กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัญจิจจะกัมมัง อะสัญจิจะกัมมัง ขะมันตุ เม อะโหสิกัมมัง ภะวะตุ เม." กรรมใดๆ ไม่ว่าจะเป็นกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่ข้าพเจ้าได้ทำล่วงเกินแก่ผู้ใด ทั้งโดยตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ในภพชาติใดก็ตาม ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงโปรดยกโทษให้เป็นอโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้า อย่าได้จองเวรจองกรรมต่อกันอีกเลย แม้แต่กรรมใดที่ใครๆ ทำแก่ข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้ทั้งสิ้น ยกถวายพระพุทธเจ้าเป็นอภัยทาน ขอจงดลใจให้เขาเหล่านั้นกลับมีเมตตาจิต คิดเป็นมิตรกับข้าพเจ้า เพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อกันตลอดไป ด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้า นายพงศ์ประนาฏต เพ็ชรัตนกูล พร้อมทั้ง ครอบครัว ตลอดจนวงศาคณาญาติ ผู้มีอุปการคุณของข้าพเจ้า จงพ้นจากความทุกข์ยากลำบากเข็ญใจ ความทุกข์อย่าได้ใกล้ ความเจ็บไข้อย่าได้มี ขอได้มีความสุขสวัสดีมีชัย เสนียดจัญไร และอุปัทวันตรายทั้งหลาย จงเสื่อมสิ้นหายไป นึกคิดปรารถนาสิ่งใดที่เป็นไปโดยชอบประกอบด้วยธรรมแล้ว ขอให้สิ่งนั้นจงพลันสำเร็จ จงพลันสำเร็จ จงพลันสำเร็จเทอญ ข้าพเจ้า นายพงศ์ประนาฏต เพ็ช

พระบาละคณปติ (Bala Ganapati) "ผู้อันเป็นที่รักของเด็กๆ และทุกๆ คน" อวตารในภาคเด็ก ... นิยมบูชาในบ้านเรือน, โรงเรียน หรือสถานที่ที่มีเด็กๆ ที่พระพิฆเณศทรงมีเศียรเป็น ช้าง... เนื่องจากเมื่อเจริญวัยเข้า ถึงขั้นทำพิธีโสกันต์ (โกนจุก) แล้ว พระศิวะ พระบิดาได้มีบัญชาให้เชิญเท พเจ้าองค์ ต่างๆ มาร่วมพิธี โดยมีพระวิษณุเป็นผู้ทำพิธี โสกันต์ แต่เมื่อถึงเวลา พระวิษณุยังทรงบรรทมอยู่ ณ เกษียรสมุทร พระศิวะจึงมีบัญชา ให้ตามพระวิษณุมาทำพิธี เมื่อพระวิษณุถูกปลุกให้ตื่ นจากบรรทม ทรงพลั้งพระโอษฐ์ไปว่า "ไอ้ลูกหัวหาย ช่างกวนใจจริง" ด้วยวาจาสิทธิ์ของพระวิษณุน ี้เอง ได้ทำให้ศีรษะของพระพิฆเณศห ายไปทันที ท่ามกลางความตกใจของเหล่าทว ยเทพ พระศิวะซึ่งเป็นเทพองค์เดีย วที่สามารถทำให้พระพิฆเณศคื นชีพได้ จึงมีพระบัญชาให้พระวิษณุกร รมลงไปยังโลกมนุษย์ เพื่อหาหัวคนที่ถึงแก่ความต ายไปแล้ว โดยต้องเอาผุ้ที่นอนหันหัวไ ปทางทิศตะวันตก อันเป็นทิศของคนตาย มาต่อเป็นพระเศียรของพระพิฆ เณศ ปรากฎว่ายังไม่มีผู้ใดถึงที ่ตาย และพบเพียงแต่ช้างแม่ลูกอ่อ นคู่หนึ่งที่นอนหันหัวไปทาง ทิศตะวันตก จึงตัดหัวลูกช้างมาสวมให้พร

"ศิลปะ" ช่วยพัฒนาร่างกาย และการเจริญเติบโตของเด็กๆ โดยเฉพาะเด็กเล็กที่ร่างกาย กำลังมีพัฒนาการอย่างมาก การจัดกิจกรรมที่เหมาะสมสำห รับเด็กจะทำให้เด็กได้ฝึกกา รเคลื่อนไหวการพัฒนากล้ามเน ื้อ โดยเฉพาะการใช้มือ นิ้ว สายตา สมอง และร่างกายในส่วนอื่นๆ ให้ทำงานประสานกันได้ดียิ่ง ขึ้น kruchang@2017

กิจกรรม "ศิลปะบำบัด" ให้ผู้ต้องขังหญิง "โครงการพัฒนาทักษะชีวิตผู้ ต้องขังหญิงและเตรียมความพร ้อมก่อนปล่อย" ณ ทัณฑสถานหญิง อ.เมือง จ.เชียงใหม่  แนวความคิดของการเรียนการสอ น "ศิลปะบำบัด" ให้กับผู้ต้องขังหญิง เพื่อเตรียมความพร้อมก่อนปล ่อย ผมได้มุ่งเน้นไปที่ตัวของผู ้ต้องขังเพื่อให้รู้จักตัวต นของตนเอง เห็นคุณค่าและให้เกียรติตัว เอง สอดแทรกปรัชญาแนวความคิดของ การใช้ชีวิต  เพื่อที่ผู้ต้องขังจะได้มีค วามมั่นใจในการออกไปเผชิญกั บโลกภายนอก สามารถปรับตัวเข้ากับสังคมไ ด้ เป็นคนดี และไม่หวนกลับมากระทำความผิ ดซ้ำอีก เป็นกำลังใจให้กับผู้ต้องขั งหญิงทุกๆ ท่านนะครับ คนเราเกิดมาบนโลกใบนี้ไม่มี ใครหรอกที่ไม่เคยทำผิด ครูเองก็เคยทำผิด ... แต่เมื่อเราทำผิดแล้ว เรายอมรับผิดและพร้อมที่จะแ ก้ไขข้อผิดพลาดต่างๆ เรานั้นหรือไม่ และทำอย่างไรเราจะไม่กลับไป ทำความผิดเหล่านั้นอีก .... เป็นกำลังใจให้นะครับ  kruchang @  12 เมษายน 2559

"ความรู้" ระดับที่เป็นปัญญาของตนเอง สร้างด้วยประสบการณ์ เพราะประสบการณ์จะทำให้พวกเ ขามีความรู้แบบ "กระจ่างในหัวใจ" รู้ว่าอะไรผิด อะไรถูก จะแก้ไขได้อย่างไร และจะนำไปใช้ให้เกิดประโยชน ์อะไรได้บ้าง ความรู้ชนิดนี้เป็นความรู้ท ี่เกิดขึ้นในตัวเอง Self - knowledge ซึ่งใครๆ ก็ไม่รู้มากเท่ากับตัวผู้เร ียน ... "สุทัศน์ เอกา"